Begin jaren 90 ontstond in Rotterdam een harde, snellere variant van de populaire housemuziek als reactie op de housemuziek in de Amsterdamse scène, waar hardcore-liefhebbers werden geweigerd in discotheek RoXY. In de Rotterdamse discotheek Parkzicht begon toen de meest populaire jeugdcultuur die Nederland ooit gekend heeft: Rotterdam Terror. Deze variant werd cynisch ook wel gabberhouse genoemd, afgeleid van het joodse woord voor ‘maten’ of ‘vrienden’. Tijdens de opkomst van de gabber cultuur/lifestyle was deze vooral gericht op de conflicten tussen Amsterdam en Rotterdam.
De cultuur/lifestyle die bij deze muziek hoort groeit zeer snel en vindt zijn hoogtepunt rond de jaren 1993 en 1994. Vanwege de grote populariteit en de ver-commercialisering besloten de gabbers van het eerste uur iets anders te gaan doen. Toch leeft de gabberlifestyle nog steeds bij vele mensen. Al zijn er ook veel mensen die kritisch tegen bepaalde aspecten van de gabberlifestyle aankijken. Zo ontstond er veel ophef sinds het midden van de jaren negentig, aangezien gabbers steeds vaker Nederlandse vlaggetjes op hun kleren gingen dragen. Vooral allochtonen zagen dit als aanval. Inmiddels zijn op verschillende scholen in het land dergelijke kledingkeuzes verboden. Gabbers zijn er nog steeds, maar niet meer zoveel als in 1993/1994.
De cultuur/lifestyle die bij deze muziek hoort groeit zeer snel en vindt zijn hoogtepunt rond de jaren 1993 en 1994. Vanwege de grote populariteit en de ver-commercialisering besloten de gabbers van het eerste uur iets anders te gaan doen. Toch leeft de gabberlifestyle nog steeds bij vele mensen. Al zijn er ook veel mensen die kritisch tegen bepaalde aspecten van de gabberlifestyle aankijken. Zo ontstond er veel ophef sinds het midden van de jaren negentig, aangezien gabbers steeds vaker Nederlandse vlaggetjes op hun kleren gingen dragen. Vooral allochtonen zagen dit als aanval. Inmiddels zijn op verschillende scholen in het land dergelijke kledingkeuzes verboden. Gabbers zijn er nog steeds, maar niet meer zoveel als in 1993/1994.
Geschreven door: Lianne de Goede
Geen opmerkingen:
Een reactie posten